Nieuwe verontwaardiging

Dit weekend wordt mijn eerste maand basisinkomen afgesloten. In totaal kreeg ik voorlopig 6 euro 25 cent. Dat is veel te weinig voor een volwaardig basisinkomen, dus de volgende keer dat ik voor een eigen basisinkomen ga moet het op zijn minst meer zijn. Actievoeren voor een eigen basisinkomen terwijl het maandelijks verkregen bedrag vermindert, lijkt me immers weinig zin te hebben.

#Panamalekken 
volkeren,
afpersing 
genoeg!

Intussen verhardt de arbeidsmoraal verder in België. Zojuist las ik bijvoorbeeld dat de regering de 38 urige werkweek wil loslaten. Om de pen­si­oe­nen zogezegd "be­taal­baar te hou­den" heeft de re­ge­ring Mi­chel / De Wever bovendien be­slist om de wet­te­lij­ke pen­si­oen­leef­tijd tegen 2030 tot 67 jaar te ver­ho­gen. Ook werd het brug­pen­si­oen afgebouwd. Mi­nis­ter van overarbeid Kris Pee­ters (CD&V) wil het nu mo­ge­lijk maken om het aan­tal ge­werk­te uren op jaar­ba­sis te be­re­ke­nen en niet lan­ger op week­ba­sis. "Er zul­len dus geen over­uren meer zijn. Ook geen over­loon. Men­sen zul­len maan­den aan een stuk lan­ger mogen of zelfs moe­ten wer­ken. Om het dan na­dien te mogen of zelfs moe­ten com­pen­se­ren", zegt vakbond ACV. "Dit is flexi­bi­li­teit op last van de werk­ge­ver, maar met alle last voor de werk­ne­mer. Werk­baar werk is on­leef­baar werk ge­wor­den."

Op 1 mei start ik een nieuwe actie. Wat die zal worden? Ze moet nog verder uitgewerkt worden. Het is niet zeker dat ik al opnieuw voor een eigen maandelijks basisinkomen ga. Intussen werk ik verder aan de verbreiding van het idee wereldwijd basisinkomen van 1 euro of meer. Ik probeer ook verder orde aan te brengen in mijn eigen administratieve soep. Ik vraag me soms af hoe mensen met een burn-out dat doen. Wie ziek is of was krijgt immers een hele papiermolen op zich af.

Ik merk steeds meer polarisering in Europa, zeker in België. Overheden doen hun best om sociaal verzet klein te krijgen, en nieuwe verzetsbewegingen ontstaan uit het niets. Vanuit Frankrijk waait momenteel bijvoorbeeld Nuit Debout over naar België. Sinds woensdagavond bezetten honderden mensen het Barricadenplein in Brussel. Aanwezigen willen er tot laat discussiëren over thema's die hen bezighouden, en de "politiek terug naar de publieke ruimte halen." Nuit Debout ontstond uit de massale protesten tegen de nieuwe arbeidswetgeving in Frankrijk. Deze wordt er momenteel door het parlement behandeld, en dat bracht vorige week zelfs 1,2 miljoen Fransen op de been. De nieuwe beweging doet sterk denken aan die van de Indignants, de verontwaardigden, die nauwe banden onderhield met het uit de VS overgewaaide Occupy en de in Zuid-Europa opgestarte Indignados. Opnieuw is het bezetten van pleinen als politiek maar onafhankelijk protest belangrijk. Prefiguratie, zo wordt het soms genoemd. Directe en radicale democratie op kleine schaal, als mogelijke voorbode van rechtstreekse democratie en politiek debat als een meer grootschalig maatschappelijk fenomeen. Nuit Debout, hou het in het oog. De nieuwe beweging probeert nu ook door te stoten naar andere Europese landen.

Niet zo lang geleden had ik het genoegen Sam-Cossar-Gilbert voor het eerst te ontmoeten, op een tweedaagse studiebijeenkomst over de onderhandelingen rond het handelsverdrag TTIP. Sam schreef een heel lezenswaardige tekst in het Engels over Nuit Debout, voor Roar Magazine. Hier is de tekst terug te vinden.