Monday, April 4, 2016

Niet het OCMW van de wereld zijn

Waar ben ik eigenlijk aan begonnen? Tegenwoordig komt er zoveel werk op me af dat ik wil doen dat ik niet altijd meer goed weet waar mijn hoofd staat. Want waar te beginnen en waar te eindigen? En wat is het beste om vooral aandacht aan te geven? Wat moeten mijn prioriteiten zijn? Mijn begeleidster bij het OCMW zou zeggen: 'dat waarvoor je betaald wordt'. Dat is ook een voorwaarde voor een leefloon: vrijwilligerswerk mag niet in de weg staan van betaald werk, impliciet is daarbij de boodschap 'en dus ook niet van het solliciteren voor betaald werk'.
Zeker in Antwerpen is het OCMW steeds meer in handen van een bestuursmeerderheid die graag de markt laat ingrijpen op het jobaanbod. Men moet zeker niet zomaar rekenen op een door de Belgische staat betaalde job, in de vorm van een artikel 60 job voor leefloners bijvoorbeeld. Mensen die een leefloon willen? Zij worden eerst aangespoord volop te zoeken op de reguliere arbeidsmarkt.
De staat is op sociaal-economisch vlak secundair voor OCMW Antwerpen, wat primeert is de markt. OCMW Antwerpen is dan ook steeds meer N-VA gebied. De in Antwerpen electoraal gezien heel kleine partijen als Open VLD en CD&V hebben hun karretje aan dat van grote broer N-VA gekoppeld: samen uit samen thuis en indien mogelijk een nieuwe rechtse ambstermijn na de gemeenteraadsverkiezingen van 2018. In Antwerpen staat er nu eenmaal te veel op het spel: hier klopt het economische hart van Vlaanderen. In het havengebied van de grootste Vlaamse stad is er de grootste petrochemische cluster van Europa, met bedrijven als BASF, Monsanto en Bayer. De Antwerpse haven is, na die van Rotterdam, de tweede grootste haven van Europa. Elk jaar groeit de economische activiteit in het Antwerpse havengebied aan. Regelmatig sneuvelt er een havenrecord in de nabijheid van de kernreactors van Doel, de oude kerncentrale die standhoudt in een dorp dat door de havenuitbreiding op verdwijnen staat.

No comments:

Post a Comment